Week 2 + 3: Hippo's, bergen & powerkots!

Selam Selam!

In de hoop dat mijn inspiratieniveau nog even op peil blijft en het stroom na 5x uitgevallen te zijn vandaag het nog even lekker blijft doen voor de verandering.. ho wacht.. mislukt… het stroom het na voor de 6e x vandaag uitgevallen te zijn het weer gaat doen, doe ik weer eens een poging om een reisverslagje te schrijven! Het is wegens tijd-, stroom- en inspiratiegebrek alweer enige tijd geleden dat ik wat van me heb laten horen, maar hier is ie dan!
Helaas begint hij iets minder leuk. Na in het weekend gezellig een bergje beklommen te hebben, naar de lokale markt te zijn geweest en gezwommen te hebben – in een ietwat troebel zwembad wat achteraf misschien niet heel erg verstandig was - zijn we bijna allemaal gedurende de week één voor één ziek geworden. We hebben allen de wc meerdere malen van dichtbij geïnspecteerd en ondertussen ons eten er als een soort doorgeroerde mixed juice look-a-like uit gewerkt. Tot zover de smerige verhalen :P. Gelukkig was het een eendaags griepje dus was iedereen na twee dagen weer aardig ‘fit to compete’. Lang stil gezeten hebben we dan ook niet. The office is inmiddels voor de helft geverfd (wat voor Afrikaans begrip ontzettend snel is in 2 weken tijd) en de projectplannen zijn af en goedgekeurd. Na zo’n ontzettend drukke week vonden we het tijd voor een weekendje broodnodige ontspanning, wat een tripje Ziway werd. Heerlijk in een mooi en spot goedkoop hotelletje geslapen wat pal naast het mooie Lake Ziway ligt. Een beetje jammer was dan weer dat er per kamer maar 1 ontbijt inbegrepen zat terwijl het tweepersoonskamers waren. Tja, dat is vast Ethiopische logica die ik af en toe nog steeds niet helemaal begrijp.. Maar ondanks dit smaakte de ietwat vreemd gekleurde gele pannenkoeken uitstekend! Op deze ochtend die, na een uiteraard geaccepteerde uitnodiging voor een avondje naar een traditioneel dansfestijn waar achteraf geen hond te bekennen was, te vroeg begon (half 7) zijn we om half 9 op de boot gestapt voor een Grand Tour op Lake Ziway. Heerlijk uitwaaien op het meer met prachtig uitzicht en tussendoor vogels spotten op het vogeleiland en een tussenstop om gedeeltelijk een religieus feest bij te wonen, een orthodoxe kerk te bekijken en een berg te beklimmen wat meer op een avontuurlijke jungletocht leek aangezien de paden soms onbegaanbaar waren. Onder het religieuze feest hebben we mogen genieten van de lokale specialiteit Injera en wat lokale bier alias powerkots zoals een andere bij het hotel ontmoete Nederlander het mooi noemde. Deze benaming doet zeker wel eer aan want het was echt niet te zuipen! Het smaakte naar een gebrand, zurig en bitter biertje die een paar jaar over de houdbaarheidsdatum was. De injera was daarentegen een stuk beter binnen te houden, dat is een wat zurige luchtige pannenkoek waar meestal een spicy sauce and meat op geserveerd word. Na levend maar met enkele schrammen en een gescheurde broek van de beklommen berg af gekomen te zijn ging de boottocht verder op zoek naar de enige echte wilde hippo’s! Ik zal gelijk even mededelen dat die gescheurde broek wonderbaarlijk genoeg niet het werk is van mijn te dikke kont- of beter gezegd reet alias sumobil - in een te strakke broek maar van één van mijn blonde acties dat ik dacht dat ik een minuscule afdaling op de berg wel als glijbaan kon gebruiken… Oké, de waarheid is dat ik weg glee en voluit op m’n plaat ging, en aangezien mijn dikke kont het zwaarste deel van mijn lichaam is besloot die het op te vangen waarbij ik ondertussen het naar beneden glijden met m’n broek ergens achter bleef haken wat in een extra airco tijdens de tour resulteerde. Gelukkig was het heerlijk warm weer en had mijn airco toch nog zo zijn voordeel! Maar terug naar de hippo’s.. Na een klein tochtje terug over het meer kwamen we ze dan eindelijk tegen! Hetgeen waar we de tocht eigenlijk voor deden, namelijk de nijlpaarden! Dichtbij komen konden we helaas niet en ze waren aan het eten dus we zagen alleen de kop, maaaar ik kan zeggen dat ik wilde hippo’s heb gespot! ’s Avonds begon de terugweg naar de compound in Debre Zeyit, zo’n 120 KM rijden, wat moeizaam omdat we nauwelijks een mini-taxi konden vinden die richting onze bestemming ging. Na 8 uur mogen officieel geen mini-taxi’s meer rijden en ligt er een voor Ethiopisch begrip flinke boete klaar als je opgepakt wordt door de politie. Gelukkig zijn de Ethiopiers ontzettend behulpzaam (voor blanken) en hadden we binnen een mum van tijd een groep locals om ons heen staan die wel even een taxi voor ons regelden, en wat voor één! Een officieel 14 persoons mini-busje waar zo’n 20 man in werd gepropt die ons uiteindelijk na een uiterst knusse warme stinkende reis (oo wat was ik blij dat ik naast het raam zat) zelfs op de compound - zowat in de slaapkamer- afzette.
Aangezien we nog niet genoeg spierpijn hadden van het berg beklimmen in Ziway zijn we de volgende dag (maandag) op de te vroege ochtend (6 uur) met een groep Nederlanders naar Dukum gereden om de Jera te beklimmen. Een bergje van 3050 meter hoogte die we uiteindelijk, ik met enige moeite door de verzuurde benen van de dag ervoor en een über slechte conditie, vanaf 2900 meter in 1,5 uur beklommen hebben. Prachtig uitzicht zoals je op de onderstaande foto kunt zien! Het dalen ging gelukkig wat sneller en succesvoller dan de vorige berg. Wonder boven wonder is deze (meestal) kluns deze keer zonder kleerscheuren en schrammen heelhuids beneden aangekomen. Misschien heb ik er dan toch wat van geleerd.. Oefening baart kunst.. Het wordt ooit nog wel wat met die berg beklim- en daal skills van mij!
Ook in deze week viel het feest waar ik het hele jaar al wel naar uit kan kijken namelijk Sinterklaas! Toch wel een beetje jammer vindend dat ik het dit jaar niet traditioneel met de hele familie mee kan vieren heb ik ontzettend van de gevulde speculaas en pepernoten die we vanuit Nederland mee hebben genomen genoten. Niet zo’n groot vreetfestijn als altijd door gebrek aan oma’s marsepeinen aardappeltjes en grote hoeveelheden pepernoten, maar toch was het zeer zeker geslaagd!
Zoals jullie wel kunnen lezen gaat de tijd hier ontzettend snel! Nog 5 weken te gaan in het prachtige leuke Ethiopië en nog 2 weken te gaan voordat we ‘vakantie’ hebben en rond gaan reizen. Aankomende week is de Share for more meeting en komen er een aantal docenten uit Nederland om wat projecten en bedrijven te bezoeken. Wij zullen ook geregeld mee gaan bij deze tripjes dus we gaan weer lekker de hord op. De week daarop gaan Martijn en ik voor een week intern bij Hidi Farm waar we onderzoek gaan doen onder de lokale koeienboeren en deze vervolgens advies gaan geven hoe ze een hogere (melk)opbrengst kunnen krijgen waardoor ze wat meer winst genereren.

Ik zeg op naar de volgende (nog hogere) berg en verslag! Probably typ ik het volgende verslag op het prachtige Hidi Farm in the middle of nowhere.

Veel liefs,
Mandy